مقالات پژوهشی بی فایده و افرادی که از قبل آن به نان و نوا می رسند!
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۷۱۴۳۲۶۰
بر خلاف بسیاری از کشورهای توسعه یافته که در آنها نگارش مقالات علمی پژوهشی و ISI چندان محلی از اعراب ندارد، در میان پژوهشگران ایران عطش فراوانی برای نگارش مقالات علمی وجود دارد؛ شرایط عجیب و متفاوتی که تاریخ ناکارآمدی آن را در حل مشکلات اساسی کشور ثابت می کند.
به گزارش «تابناک»، نظام رتبه بندی پژوهشگران و به ویژه اساتید ایرانی دقیقاً مبتنی بر انتشار مقالات علمی پژوهشی داخلی و نیز مقالات بین المللی بنا شده است و شرایط در ایران به گونه ای است که یک فرد بی سواد با داشتن صدها مقاله فارغ از اینکه آنها را چگونه منتشر کند، می تواند داعیه استادی داشته باشد و از آنسو به یک فرد با سواد بدون داشتن مقالات چاپ شده ارزش و اعتباری داده نمی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حقیقتی که از آن سخن به میان آمد را می توان در فرایند پذیرش دانشجو در مقطع دکتری تخصصی دانشگاه های کشور و نیز نظام ارزشیابی و ارتقای جایگاه اساتید کشور به خوبی مشاهده کرد.
در واقع ساز و کار علم و پژوهش در ایران به گونه ای ترتیب داده شده است که دانشجوی متقاضی شرکت در مقطع دکتری جدا از میزان سواد، تخصص و آگاهی در مورد رشته تحصیلی باید با کوله باری از مقاله در مصاحبه حضوری شرکت کند و اگر دست او از مقاله خالی باشد، صد در صد پذیرفتگی او غیر ممکن می شود.
اساتید کشور نیز در جایگاه استادیاری و دانشیاری باید در طول دوران تدریس و پژوهش فارغ از میزان سواد، نوع تدریس، کیفیت آموزش و فعالیت های کاربردی به قدری در نگارش مقاله های علمی متخصص شوند که حداقل سالی چند مقاله داخلی و بین المللی معتبر منتشر کنند؛ شرایط اجتناب ناپذیری که اگر از سوی آنها رعایت نشود با مشکلاتی نظیر عدم ارتقاءو بعضاً اخراج از دانشگاه رو به رو خواهند شد!
این نظام ارزشیابی خاص و ویژه در کشور که البته سالانه به انتشار صد و چه بسا هزاران مقاله منتج می شود، نه تنها خروج موثری در مدیریت اجرایی کشور ندارد و مشکلی از مشکلات کشور را حل نمی کند، بلکه شرایط را به گونه ای پیش می برد که انرژی، زمان و توان پژوهشگران ایرانی در مسیرهایی جز آنچه نیاز روز جامعه است، هزینه شود.
در این شرایط نگران کننده البته هنوز هستند مدیران کم آگاهی که با استناد به افزایش میزان مقالات چاپ شده ایرانی در پایگاه های جهانی این موضوع را حقیقتی برای اثبات رشد و توسعه ایران قلمداد می کنند؛ محاسبه ای که برخی متفکران و اساتید ایرانی آن را قبول ندارند و اعتقاد دارند که از اساس غلط است.
دکتر مظفر چشمه سهرابی، استاد دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان از جمله افرادی است که این رویه را غلط توصیف می کند و معتقد است: در کشورهایی مثل کانادا، فرانسه، استرالیا، انگلستان، ژاپن و ... همانند ایران آمار تولید علم منتشر نمی شود و محال است آمار تعداد مقالات منتشر شده این کشورها را بتوان پیدا کرد.
چشمه سهرابی بر این عقیده است که ایران تنها کشوری است که رشته علم سنجی در آن دایر است؛ چراکه فقط ما ایرانیان سرگرم علم سنجی خودمان هستیم و ما بالاترین انتشار مقالات در این حوزه را در اختیار داریم.
این استاد دانشگاه در یک سخنرانی با محوریت آسیب شناسی پژوهش در ایران در همین رابطه گفت: هدف علم سنجی که از حوزه کتابداری آمده است، در واقع مجله سنجی است نه حقیقت علم. علم سنجی قدرت تحلیل محتوای علم را ندارد. مبدع این اصطلاح اصلاً چنین منظوری نداشته است. علم سنجی صرفاً بیانگر شاخص های کمّی است نه کیفی.
وی افزود: در سنت های اصیل علمی، تولید مقاله هیچ گاه نشان دهنده تولید علم نبوده است. راجرز کتابی نوشته به نام اشاعه نوآوری. تا به حال 2500 مقاله در خصوص این کتاب منتشر شده است. این مقالات تولید علم نیست، یک مناقشه علمی است. این نبردهای علمی زمینه ساز تولید علم است نه الزاماً خود علم.
چشمه سهرابی با استناد به اینکه اکثر مدیران اجرایی کشور اصلاً با فصلنامه های علمی و پژوهشی کشور آشنا نیستند و از آن استفاده نمی کنند، اضافه کرد: از مدیران کشور 97% از مقالات ISI استفاده نمی کنند، 93% نیز مجلات داخلی را نه می شناسند و نه از آنها استفاده می کنند!
وی همچنین با انتقاد از نظام رتبه بندی دانشگاه های ایران و نوع برخورد با رتبه بندی های بین المللی عقیده دارد: نظام رتبه بندی دانشگاه های ایران بر اساس نظامی است که خارج از ایران برنامه ریزی می شود و ما بین المللی کار کردن را با اعمال این شاخص ها اشتباه گرفته ایم در حالی که خود آمریکا که واضع ISI است، به طور ناچیز از این نظام استفاده می کند.
استاد دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان با تأکید بر اشتباه بودن فرایند کنونی اضافه می کند: در بیانیه سانفرانسیسکو که هشداری به همه بود، بیش از چند هزار دانشمند و پژوهشگر و حدود 800 مجله علمی معتبر دنیا اعلام کردند که نباید مبنا را در ارزیابی ها بر اساس مجلات قرار داد اما در ایران همچنان مبنای ارزیابی مجلات علمی و میزان مقالات تولید شده اساتید است.
وی در سخنرانی خود اضافه می کند که از یکی از اساتیدی که 400 مقاله بین المللی داشت سئوال کردم فقط یکی از مشکلاتی را که در کشور حل کرده اید نام ببرید؟ پاسخ او سکوت بود.
انتقاداتی که این استاد دانشگاه به صورت منطقی به نظام رتبه بندی و ارزشیبای دانشگاه های کشور وارد می کند، تنها سخن او نیست و سال هاست که بسیاری از دلسوزان آینده ایران بر این موضوع مهم پافشاری می کنند، اما بنا به هردلیلی از جمله منافع عده ای از افراد صاحب نفوذ اجازه برای تغییر اساسی در این نگاه وجود ندارد.
با شرایط موجود که بسیاری از کشورهای توسعه یافته جهان فارغ از رقم و محتوای مقالات علمی، تلاش می کنند پژوهش های علمی و کاربردی داشته باشند و مشکلات واقعی کشورشان را حل کنند و از سویی نیز به نوآوری برسند، گویا هنوز سال های درازی پیش روی پژوهشگران ایرانی است که باید طی آن تنها و تنها مقاله منتشر کنند و با گواهی آن به نان و نوا برسند؛ مقالاتی که در بسیاری مواقع نه تنها غیر کاربردی هستند، بلکه حاصل یک کپی کاری از روی یک دیگر است و بیشتر به فریب ملی شباهت دارد تا پژوهش ملی!
منبع: تابناک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۱۴۳۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بررسی زمینههای پژوهشی حوزه بازی میان ایران و دانشگاه سینرجی
به گزارش خبرگزاری مهر، سجاد میرزاخانی مسؤول امور بینالملل بنیاد ملی بازیهای رایانهای بهعنوان مهمان ویژه در کنفرانس علمی «توسعه ورزشهای الکترونیک دانشگاه سینرجی روسیه»، به معرفی ظرفیتهای صنعت بازی ایران پرداخت.
میرزاخانی مقدم که بهصورت آنلاین در این کنفرانس شرکت میکرد در سخنانی به معرفی بنیاد ملی بازیهای رایانهای بهعنوان تنها متولی صنعت بازی در ایران پرداخت و برگزاری دورههای بازیسازی و برگزاری جشنواره بازیهای جدی را از زمینههای شکلگیری همکاریهای مشترک میان بنیاد ملی بازیهای رایانهای و دانشگاه سینرجی روسیه دانست.
وی نظام ردهبندی سنی بازیهای رایانهای ایران (اسرا) را یکی از ۷ نظام ردهبندی سنی دنیا و تنهاترین آنها در میان کشورهای اسلامی دانست و در ادامه گزارشی از روند شکلگیری و توسعه همکاری میان بنیاد ملی بازیهای رایانهای و سازمان توسعه بازیهای رایانهای روسیه در حوزههای پژوهشی، آموزشی، سرمایهگذاری، نشر بازیهای ایرانی در روسیه و نشر بازیهای روسی در ایران ارائه داد.
نماینده بنیاد ملی بازیهای رایانهای با اشاره به برگزار شدن جلسات حضوری و وبیناری میان دو مجموعه در سال گذشته و شکلگیری روابط علمی، پژوهشی و تجاری بین شرکتهای ایرانی و روسی، از طراحی پروژهها و رویدادهای علمی و تجاری مشترک در سال جاری خبر داد.
وی با اشاره به لزوم حمایت دستگاههای حاکمیتی مختلف از بازی سازان و ناشران گفت: ایران با وجود ۳۴ میلیون بازیکن، جمعیت جوان و میزان بسیار بالای کاربران اینترنت کشوری دارای ویژگیهای جذاب برای سرمایهگذاران بینالمللی حوزه بازیهای رایانهای است.
مقدم، در جریان برگزاری این کنفرانس نیز به پرسشهای مطرح شده در خصوص آمارهای مربوط به بازار بازیهای رایانهای ایران و فعالیتهای بینالمللی شرکتهای ایرانی و حمایت حاکمیت از آنها پاسخ دادند.
در پایان مقدم با قدردانی از میخائیل پیمنوف مدیر بینالملل دانشگاه سینرجی روسیه، نسبت به تحکیم روابط علمی و پژوهشی میان اساتید و دانشجویان این صنعت در دو کشور ابراز امیدواری کرد.
کد خبر 6092094 زینب رازدشت تازکند